Oud wethouder van Hoogezand-Sappemeer Janny Hesselink is op 23 december overleden. Ze was al meer dan 73 jaar lid van onze partij. We zullen haar en haar verhalen niet gauw vergeten.
“Een vrouw kon geen wethouder worden zolang er nog heren (kostwinners) waren zonder baan”
Zie ook Janny Hesselink-Boswijk (70 jaar lid).
Met dank aan Melle Vos een artikel over Janny uit de ‘De tied het t mitnommen’, in november 2017.
Raadslid tussen 1962 en 1990 waarvan 3 periodes (1978-1990) als wethouder
Janny kwam in Hoogezand-Sappemeer wonen i.v.m. de werkzaamheden van haar man. Zij had ervaring als raadslid doordat ze al7 jaar zitting had gehad in de gemeenteraad van Appingedam, haar vroegere woonplaats. Zij vertelde dat er in die tijd, in Appingedam, een presentiegeld van 2 gulden per vergadering werd betaald als vergoeding. Mevr. Beukema, lid van de gemeenteraad voor de PvdA, benaderde haar of zij niet op de kandidatenlijst wilde voor de verkiezingen van 1962. Eerst hield Janny de boot af omdat ze vond dat ze nog te kort in Hoogezand-Sappemeer woonde maar mevr. Beukema bleef aandringen. Uiteindelijk stemde Janny toe ook al omdat er anders in die periode geen enkele vrouw zitting zou hebben in de raad.
Janny heeft in haar lange loopbaan van 28 jaar altijd een eigen positie ingenomen.
Dat was ook nodig omdat zij, vooral in de eerste tijd, in een redelijk conservatieve mannenwereld moest functioneren. Zij was niet het eerste vrouwelijke raadslid ooit (ln de dertiger jaren had mevr. Van Geuns, de echtgenote van de bekende joodse slager uit Sappemeer al zitting in de raad van die gemeente) en ook in de raad van Hoogezand-Sappemeer waren haar bijvoorbeeld mevr. Beukema en mevr. Bos-Dantuma al voorgegaan. ln de raad die in 1962 gekozen werd was zij echter het enige vrouwelijke raadslid.
Het innemen van die eigen positie werd haar soms door de andere leden van de raad, waaronder leden van haar eigen fractie, bepaald niet in dank afgenomen en daarnaast botsten haar opvattingen ook meer dan eens met die van de burgemeesters Boekhoven en Amerika die haar maar een lastig vrouwtje vonden. Ook vanuit het ambtelijke apparaat werd ze wel eens niet serieus genomen.
Zo werd ze, als wethouder, gevraagd om min of meer bij het kruisje te tekenen bij de benoeming van een nieuw hoofd van de afdeling onderwijs. Toen heeft ze even duidelijk gemaakt dat ze daar niet van gediend was en haar eigen zelfstandige afweging te zullen gaan maken.
Toen zij in 1978 kandideerde als wethouder werd haar door sommigen, vanuit haar fractie maar ook uit andere fracties in de raad, te verstaan gegeven dat dat eigenlijk niet kon. Haar tegenkandidaat, uit haar eigen fractie, was immers kostwinner en zij niet, haar man verdiende toch voor hen beiden.
Haar werd gezegd dat het dan ook verstandig zou zijn zich terug te trekken. Dat deed ze uiteraard niet en gelukkig waren er nog voldoende leden van de raad die met haar eens waren dat dit geen reden was om haar niet te benoemen. Duidelijk werd toen dat voor sommige leden van de gemeenteraad van Hoogezand-Sappemeer de emancipatie van de vrouw dan ook wel heel laat toesloeg.
Ze heeft zich altijd voorgenomen om te laten zien dat ze lef had: “lk zal jullie eens laten zien dat ik het kan”. Zo werd er eens een grote bijeenkomst georganiseerd bij Hotel Faber waar de net verschenen nieuwe cultuurnota zou worden besproken met vertegenwoordigers van alle culturele verenigingen in de gemeente. De gemeentesecretaris kwam naar haar toe met het voorstel om, voor alle zekerheid, maar een (uiteraard mannelijke) dagvoorzitter in te huren om de zaak in goede banen te leiden. Haar reactie was helder: “Jij denkt dat ik dat niet kan, geen sprake van”. Janny leidde vervolgens zelf , op uitstekende wijze, de bijeenkomst. Met name in de 60er en 70er jaren van de vorige eeuw moest de positie van de vrouw in de politiek, tegen vooroordelen in, nog elke keer weer opnieuw bevochten worden. Voor de jongeren onder ons is het zeer waarschijnlijk dan ook onbegrijpelijk dat eerst in 1956 de handelingsonbekwaamheid van de getrouwde vrouw werd afgeschaft.
Onderschrift foto:
Gemeenteraad in 1966. Allemaal mannen in grijze pakken en één frisse jonge vrouw.
v.l.n.r. Wethouder A. BIaak, A. Rotgers, K. Oldenburger, H.J. Visker,
Wethouder PM. Heerlien, Wethouder A. Kiewiet, R- de Vries,
gemeentesecretaris H.C. Heering, burgemeester G. Boekhoven,
H.W. Kuipers, Wethouder T.J. Albronda, A. Hopster, L.A.van Hage,
J. Hesselink-Boswiik, H.van Delden, G.W. Bodewes, J.v.d. Berg,
B.Tuizenga, T.N. Pruisman, F. Smit en J. Buining.
ln 1983 werd het nieuwe gemeentehuis betrokken en het oude gebouw aan de Hoofdstraat verlaten. Velen waren daar verheugd over, echter niet iedereen. Op een morgen kwam Janny bij het gemeentehuis en wat bleek, omwonenden waaronder enkele middenstanders, onder andere bakker Blokker en fotograaf Conens, hadden het gebouw bezet.
Ze waren het niet eens met het voorgenomen vertrek van het gemeentebestuur en de secretarie naar Gorecht en wilden burgemeester Amerika een petitie aanbieden. Deze was gebeld maar weigerde echter te komen. De ambtenaren mochten niet achter hun bureau plaatsnemen. Janny heeft de bezetters toen in de hal toegesproken, koffie aangeboden en de zaak verder gesust. Ze zei hen dat ook het gemeentebestuur het jammer vond daar weg te gaan maar dat de beslissing nu eenmaal gevallen was. Ook heeft ze gezegd dat de omwonenden van harte waren uitgenodigd voor de officiële opening van het nieuwe gemeentehuis waarna men de bezetting ophief en het pand verliet.
Janny deed sommige dingen niet beter maar wel anders dan haar mannelijke collega’s. Zo was ze, toen ze wethouder van sportzaken was, altijd aanwezig als een juniorenelftal, dat kampioen was geworden, werd gehuldigd. De spelertjes kregen dan een boeket bloemen en een zoen. Dat werd erg op prijs gesteld.
ln haar ogen wordt vaak het goede vergeten en het slechte onthouden. Haar stelling is: “Zoek de lichtpuntjes, zoek en hou contact met de bevolking, leg uit, leg opnieuw uit, luister en praat met zoveel mogelijk inwoners”.
Naast haar raadslidmaatschap was Janny ook vele jaren Ambtenaar van de Burgerlijke Stand. Velen in Hoogezand-Sappemeer zijn door haar getrouwd.
